Temat ten powstał, by pomóc nowym graczom w napisaniu dobrej historii postaci. Porusza on w sobie również szersze tematy związane z tworzeniem postaci ogółem, stąd być może mieć jakąś wartość dla osób z już napisaną postacią, jako dodatkowe źródło przemyśleń. Jest to poradnik przeznaczony głównie dla osób, które już mają stworzoną wizję tego, jak ich postać ma wyglądać. Jeżeli jesteście zainteresowani przede wszystkim samą kreacją swojego protagonisty, zachęcam do wpierw przeczytania tego tematu. W tym znajdziecie odpowiedzi na następujące pytania:
1. Dlaczego historia postaci jest tak ważna?
2. Jak historia postaci wpływa na wprowadzenie?
3. Jak zaprezentować postać w historii?
4. Jaki typ narracji wybrać?
5. Czy umiejętności literackie mają znaczenie?
6. Czy wiedza o Star Wars jest potrzebna?
Podziękowania
Tworzenie historii postaci - forma, kreacja postaci, wymagania
-
Thang Glauru
- Uczeń Jedi
- Posty: 1291
- Rejestracja: 18 wrz 2015, 13:09
-
Thang Glauru
- Uczeń Jedi
- Posty: 1291
- Rejestracja: 18 wrz 2015, 13:09
Re: Tworzenie historii postaci - forma, kreacja postaci, wymagania
Dlaczego historia postaci jest tak ważna?
Historia to najważniejsza część, poprzez którą rekrut przedstawia swoją postać. Zaprojektowanie dobrego bohatera jest niezwykle istotne, ale równie ważne jest jego zaprezentowanie. Prawie wszystkie opowiadania są akceptowane - lub odrzucane - przede wszystkim na podstawie tego, jak napisana jest zawarta w nich historia. Opowiadanie ma przede wszystkim trzy cele:
- pokazać umiejętności pisarskie gracza, zdolność poprawnej pisowni i pisania dialogów;
- zaprezentować postać gracza, tj. jej osobowość, pochodzenie, sposób zachowywania się i interakcji z otoczeniem;
- stworzyć pewną bazę, za pomocą której mistrz gry może przygotować wam oficjalne Wprowadzenie po zaakceptowaniu historii postaci.
Spośród tych trzech, moim zdaniem najistotniejszy jest punkt drugi, tj. ukazanie waszej postaci. Jednakże, mimo tego, na pozostałe również należy zwrócić uwagę. Posiadanie elementarnej zdolności pisania jest niezbędne w RP. Samo tworzenie bazy na wprowadzenie jest czymś wykonywanym pośrednio. Mistrz gry bierze wasze historie i na ich podstawie projektuje pewien scenariusz, którego celem jest sprawdzić waszą rozgrywkę, oraz wprowadzić - jak nazwa wskazuje - waszą postać do naszej grupy. Wprowadzenie może mieć spory wpływ na początki waszej postaci, ze względu na okoliczności jej pierwszego spotkania z Jedi lub wątku, jaki będzie ono poruszać. Jednakże, jako że punktem wejściowym wprowadzenia jest wasza historia, daje to wam nad nim pewien stopień kontroli. Warto wziąć to pod uwagę przy projektowaniu historii bohatera - jak chcecie, aby został nakierowana na Jedi i jakie ma mieć do nich nastawienie, gdy już ich spotka. Wszystko to postaram się rozpisać poniżej. Aby ułatwić wam pracę nad historią, zamieściłem kilka przykładów zaakceptowanych i odrzuconych historii, które możecie porównać między sobą oraz w jakimś stopniu z nich czerpać. Zachęcam do przeczytania każdego z nich.
Historia to najważniejsza część, poprzez którą rekrut przedstawia swoją postać. Zaprojektowanie dobrego bohatera jest niezwykle istotne, ale równie ważne jest jego zaprezentowanie. Prawie wszystkie opowiadania są akceptowane - lub odrzucane - przede wszystkim na podstawie tego, jak napisana jest zawarta w nich historia. Opowiadanie ma przede wszystkim trzy cele:
- pokazać umiejętności pisarskie gracza, zdolność poprawnej pisowni i pisania dialogów;
- zaprezentować postać gracza, tj. jej osobowość, pochodzenie, sposób zachowywania się i interakcji z otoczeniem;
- stworzyć pewną bazę, za pomocą której mistrz gry może przygotować wam oficjalne Wprowadzenie po zaakceptowaniu historii postaci.
Spośród tych trzech, moim zdaniem najistotniejszy jest punkt drugi, tj. ukazanie waszej postaci. Jednakże, mimo tego, na pozostałe również należy zwrócić uwagę. Posiadanie elementarnej zdolności pisania jest niezbędne w RP. Samo tworzenie bazy na wprowadzenie jest czymś wykonywanym pośrednio. Mistrz gry bierze wasze historie i na ich podstawie projektuje pewien scenariusz, którego celem jest sprawdzić waszą rozgrywkę, oraz wprowadzić - jak nazwa wskazuje - waszą postać do naszej grupy. Wprowadzenie może mieć spory wpływ na początki waszej postaci, ze względu na okoliczności jej pierwszego spotkania z Jedi lub wątku, jaki będzie ono poruszać. Jednakże, jako że punktem wejściowym wprowadzenia jest wasza historia, daje to wam nad nim pewien stopień kontroli. Warto wziąć to pod uwagę przy projektowaniu historii bohatera - jak chcecie, aby został nakierowana na Jedi i jakie ma mieć do nich nastawienie, gdy już ich spotka. Wszystko to postaram się rozpisać poniżej. Aby ułatwić wam pracę nad historią, zamieściłem kilka przykładów zaakceptowanych i odrzuconych historii, które możecie porównać między sobą oraz w jakimś stopniu z nich czerpać. Zachęcam do przeczytania każdego z nich.
-
Thang Glauru
- Uczeń Jedi
- Posty: 1291
- Rejestracja: 18 wrz 2015, 13:09
Re: Tworzenie historii postaci - forma, kreacja postaci, wymagania
Jak historia postaci wpływa na wprowadzenie?
Pierwszy aspekt, jaki musicie rozpatrzeć przy pisaniu historii, to jak będzie łączyć się ze Szlakiem Jedi. Można to zrozumieć dwojako - po pierwsze, jak bardzo chcecie, aby losy waszej postaci powiązane były z Jedi i naszą fabułą. Po drugie, jak chcecie, aby wasza historia ukierunkowała postacie na bycie Jedi. Wbrew pozorom, te dwa tematy różnią się od siebie, stąd rozpatrzę je osobno.
Powiązanie waszej postaci z fabułą Szlaków i z Jedi jest czymś w pełni opcjonalnym. Nikt od was nie wymaga, abyście stworzyli postać natrafiającą na każdym etapie na Jedi, jak u Fella Mohrgana - chociaż jest to doceniane, jeżeli wykonane dokładnie i spójnie. Wiele jest postaci, wielce udanych, których cała historia sprowadza się do życia na ich odosobnionej planecie, bez żadnego kontaktu z jakimkolwiek elementem naszej fabuły. Tutaj zależy to od preferencji kandydata, ale jest kilka elementów, o których trzeba pamiętać.
Po pierwsze, wasze postacie nie powinny zostać zaproszone do Zakonu przez jakiegoś Jedi lub prowadzić z nimi interakcji nieopisanych w RP. Nasza grupa jest zamknięta i drobna, stąd prawdopodobieństwo spotkania kogoś z nas poza naszymi misjami jest dość niskie. Oczywiście, postać może stanowić bezimienny element tła podczas działalności Jedi - stanowiłoby to bardzo drobną i akceptowalną zmianę. Samo spotkanie Jedi osobiście i przeprowadzenie z nim jakiejś dyskusji raczej nie wchodzi w grę. Po drugie, jeżeli chcecie umieścić swoje postacie na planecie lub w społeczności, która została przekształcona przez naszą grę - na przykład Onderon, lub Prakith - koniecznym jest zapoznać przynajmniej w podstawach, jakie elementy z naszej fabuły mogą być konieczne do uwzględnienia. Być może wpływ ten jest na tyle niewielki, że może być zignorowany. Natomiast na planecie Onderon, brak jakiegokolwiek wspomnienia o fabule Szlaku Jedi, lub jego powiązania z naszą grupą w okresie wojny z Vongami i późniejszym wywoła wiele problemów, ponieważ będzie tworzyć sprzeczność z fabułą, jakiej wasza postać ma ostatecznie stanowić część. Oczywiście, istnieje masa tekstu - sprawozdań, wpisów w sieci wewnętrznej i artykułów - z którymi musielibyście się zapoznać, aby uzyskać wystarczającą wiedzę w niektórych aspektach. W takich sytuacjach lub w przypadku wątpliwości, zdecydowanie zachęcam o dopytanie się członków grupy w prywatnych wiadomościach o to, z czym powinniście się zapoznać, dobierając jakieś środowisko lub wątek. Służymy pomocą.
Drugi aspekt, tj. ukierunkowanie postaci na bycie Jedi sprowadza się do wizji siebie i swojej postaci w grupie. Nie mówię tutaj o posiadaniu jakiejś określonej funkcji, a raczej stosunku do społeczności oraz bycia członkiem Zakonu. Może to mieć bardzo duży wpływ na to, jak podejdziecie do projektowania waszej postaci, dlatego zostało to już poruszone w poradniku Noama, lecz wspomnę o tym ponownie. Gramy tutaj zamkniętą społeczność, bardzo dużo sprowadza się tutaj do współpracy, wspólnego organizowania większych operacji oraz do treningów. Odseparowany, trzymający się na uboczu indywidualista może mieć trudność ze zdobyciem sympatii reszty załogi oraz ich pełnego zaangażowania w trudnych chwilach. Postać nigdy nie jest również zmuszona do bycia adeptem, więc powinna mieć jakąś własną motywację, aby pozostać jako członek grupy.
Bardzo często taka motywacja sprowadza się do bycia Jedi ze względu na jakąś osobistą pobudkę, tak jak Fenderus, który chciał odwdzięczyć się Jedi za uratowanie życia:
Naturalnie, taka chęć nie musi występować w samym opowiadaniu. Jest wiele udanych postaci, które odniosły sukces, a posiadały historię kompletnie pozbawioną nawiązania do Jedi - przykłady to Arelle Deron lub Alora Valo. Tutaj zdecydowanie wygrało osobiste zaangażowanie w trakcie gry, które nie wynikało bezpośrednio z historii. Jednakże, jeżeli chcecie stworzyć postać z określoną ambicją bycia wśród Jedi, opisanie jej w historii może powiązać tą motywację z Wprowadzeniem, co przełoży się na łatwiejsze początki postaci wśród Jedi.
I w drugą stronę, jeżeli nie macie kompletnie pojęcia, co wasza postać ma robić wśród Jedi, jakieś powiązanie jej z nimi może dać wam ten początkowy napęd, który pomoże bohaterowi zapuścić korzenie. Przykładowo, wasza postać może być desperatem, przestępcą z dobrym sercem, który nie ma ambicji służyć galaktyce, ale w ramach historii dowiaduje się o posiadaniu wrażliwości na Moc i postanawia wyszukać Jedi, aby uniknąć kary więzienia na swojej planecie. Ewentualnie, skrajny indywidualista może mieć jakąś pasję, której spełnienie wymaga u niego zdolności bycia Jedi - na przykład może chcieć uczyć się o historii zakonu, a do tego potrzebuje dostępu do archiwów i zdolności zrozumienia nauk Jedi. Każdy typ postaci da się dostosować do rozgrywki, ale w niektórych przypadkach wskazane może być postawienie fundamentów pod to w samej historii.
Pierwszy aspekt, jaki musicie rozpatrzeć przy pisaniu historii, to jak będzie łączyć się ze Szlakiem Jedi. Można to zrozumieć dwojako - po pierwsze, jak bardzo chcecie, aby losy waszej postaci powiązane były z Jedi i naszą fabułą. Po drugie, jak chcecie, aby wasza historia ukierunkowała postacie na bycie Jedi. Wbrew pozorom, te dwa tematy różnią się od siebie, stąd rozpatrzę je osobno.
Powiązanie waszej postaci z fabułą Szlaków i z Jedi jest czymś w pełni opcjonalnym. Nikt od was nie wymaga, abyście stworzyli postać natrafiającą na każdym etapie na Jedi, jak u Fella Mohrgana - chociaż jest to doceniane, jeżeli wykonane dokładnie i spójnie. Wiele jest postaci, wielce udanych, których cała historia sprowadza się do życia na ich odosobnionej planecie, bez żadnego kontaktu z jakimkolwiek elementem naszej fabuły. Tutaj zależy to od preferencji kandydata, ale jest kilka elementów, o których trzeba pamiętać.
Po pierwsze, wasze postacie nie powinny zostać zaproszone do Zakonu przez jakiegoś Jedi lub prowadzić z nimi interakcji nieopisanych w RP. Nasza grupa jest zamknięta i drobna, stąd prawdopodobieństwo spotkania kogoś z nas poza naszymi misjami jest dość niskie. Oczywiście, postać może stanowić bezimienny element tła podczas działalności Jedi - stanowiłoby to bardzo drobną i akceptowalną zmianę. Samo spotkanie Jedi osobiście i przeprowadzenie z nim jakiejś dyskusji raczej nie wchodzi w grę. Po drugie, jeżeli chcecie umieścić swoje postacie na planecie lub w społeczności, która została przekształcona przez naszą grę - na przykład Onderon, lub Prakith - koniecznym jest zapoznać przynajmniej w podstawach, jakie elementy z naszej fabuły mogą być konieczne do uwzględnienia. Być może wpływ ten jest na tyle niewielki, że może być zignorowany. Natomiast na planecie Onderon, brak jakiegokolwiek wspomnienia o fabule Szlaku Jedi, lub jego powiązania z naszą grupą w okresie wojny z Vongami i późniejszym wywoła wiele problemów, ponieważ będzie tworzyć sprzeczność z fabułą, jakiej wasza postać ma ostatecznie stanowić część. Oczywiście, istnieje masa tekstu - sprawozdań, wpisów w sieci wewnętrznej i artykułów - z którymi musielibyście się zapoznać, aby uzyskać wystarczającą wiedzę w niektórych aspektach. W takich sytuacjach lub w przypadku wątpliwości, zdecydowanie zachęcam o dopytanie się członków grupy w prywatnych wiadomościach o to, z czym powinniście się zapoznać, dobierając jakieś środowisko lub wątek. Służymy pomocą.
Drugi aspekt, tj. ukierunkowanie postaci na bycie Jedi sprowadza się do wizji siebie i swojej postaci w grupie. Nie mówię tutaj o posiadaniu jakiejś określonej funkcji, a raczej stosunku do społeczności oraz bycia członkiem Zakonu. Może to mieć bardzo duży wpływ na to, jak podejdziecie do projektowania waszej postaci, dlatego zostało to już poruszone w poradniku Noama, lecz wspomnę o tym ponownie. Gramy tutaj zamkniętą społeczność, bardzo dużo sprowadza się tutaj do współpracy, wspólnego organizowania większych operacji oraz do treningów. Odseparowany, trzymający się na uboczu indywidualista może mieć trudność ze zdobyciem sympatii reszty załogi oraz ich pełnego zaangażowania w trudnych chwilach. Postać nigdy nie jest również zmuszona do bycia adeptem, więc powinna mieć jakąś własną motywację, aby pozostać jako członek grupy.
Bardzo często taka motywacja sprowadza się do bycia Jedi ze względu na jakąś osobistą pobudkę, tak jak Fenderus, który chciał odwdzięczyć się Jedi za uratowanie życia:
Może to być chęć zrobienia czegoś dobrego poprzez bycie Jedi. Oczywiście, postać może również chcieć zostać Jedi, ponieważ jest to związane z osiągnięciem jakiegoś innego celu. Ogólnie, istnieje tutaj dowolność co do samego rozwiązania, aczkolwiek powinno to zostać przemyślane przynajmniej w podstawowym zakresie. Postacie, które chcą być Jedi, lub czują, że powinny, zwykle zostają bardziej zaangażowane w grę. Te, które wydają się nie wiedzieć, dlaczego w ogóle zostały Jedi, które traktują bycie członkiem grupy z obojętnością i olewczo, mogą łatwo wylecieć z rozgrywki - często same odchodzą."Fenderus postanowił wykorzystać zarobione pieniądze i ich odnaleźć. Pora ruszyć tropem tajemniczych Jedi, którzy go uratowali… wisiał im coś. "
Naturalnie, taka chęć nie musi występować w samym opowiadaniu. Jest wiele udanych postaci, które odniosły sukces, a posiadały historię kompletnie pozbawioną nawiązania do Jedi - przykłady to Arelle Deron lub Alora Valo. Tutaj zdecydowanie wygrało osobiste zaangażowanie w trakcie gry, które nie wynikało bezpośrednio z historii. Jednakże, jeżeli chcecie stworzyć postać z określoną ambicją bycia wśród Jedi, opisanie jej w historii może powiązać tą motywację z Wprowadzeniem, co przełoży się na łatwiejsze początki postaci wśród Jedi.
I w drugą stronę, jeżeli nie macie kompletnie pojęcia, co wasza postać ma robić wśród Jedi, jakieś powiązanie jej z nimi może dać wam ten początkowy napęd, który pomoże bohaterowi zapuścić korzenie. Przykładowo, wasza postać może być desperatem, przestępcą z dobrym sercem, który nie ma ambicji służyć galaktyce, ale w ramach historii dowiaduje się o posiadaniu wrażliwości na Moc i postanawia wyszukać Jedi, aby uniknąć kary więzienia na swojej planecie. Ewentualnie, skrajny indywidualista może mieć jakąś pasję, której spełnienie wymaga u niego zdolności bycia Jedi - na przykład może chcieć uczyć się o historii zakonu, a do tego potrzebuje dostępu do archiwów i zdolności zrozumienia nauk Jedi. Każdy typ postaci da się dostosować do rozgrywki, ale w niektórych przypadkach wskazane może być postawienie fundamentów pod to w samej historii.
-
Thang Glauru
- Uczeń Jedi
- Posty: 1291
- Rejestracja: 18 wrz 2015, 13:09
Re: Tworzenie historii postaci - forma, kreacja postaci, wymagania
Jak zaprezentować postać w historii?
Ten aspekt pisania historii jest prawdopodobnie najważniejszy, stąd poświęcę mu najwięcej czasu. Każda postać powinna mieć indywidualną tożsamość, zatem ukazanie tej tożsamości jest niezwykle istotne w RP. Nie istnieje formalna lista elementów, jakie muszą się znaleźć w opowiadaniu, aczkolwiek osobiście zwróciłbym uwagę na następujące:
- tło postaci oraz środowisko, jakie ją ukształtowało;
- osobowość postaci, jej sposób zachowywania się, preferencje i styl bycia;
- ambicje postaci, jej osobista filozofia i czym kieruje się w życiu;
- interakcja postaci z innymi osobami, w różnych okolicznościach;
- kierunek rozwoju postaci i wspomnianych wyżej elementów.
Istotność każdego z powyższych z osobna jest trudna do obiektywnego ocenienia, stąd pozostawię przydzielenie jakiejś wagi indywidualnej ocenie. Sam skupię się na tym, jak według mnie najlepiej jest ukazać każde z nich.
Tło postaci oraz jej środowisko może przybrać różne formy, zależne od życia postaci. Tło może się sprowadzać bezpośrednio do rodziny, w jakiej taka postać się wychowała, do jej planety czy grupy istot, z którą pracowała długi czas. Te elementy mogą się również przeplatać na różne sposoby. Jeśli dobierzecie jakąś wyjątkową, wyróżniającą się społeczność jako środowisko swojego protagonisty, wyraźne zarysowanie tej społeczności może ukazać kontrast między nią a samym bohaterem, co podkreśla jego odrębność. Ponadto, takie środowisko może również charakteryzować się pewnymi wyjątkowymi cechami, np. tradycjami, zwyczajami i kulturą, które staną się częścią danej postaci i nadadzą jej tym wyraźniejszy wygląd przy interakcjach z Jedi.
Osobiście sprowadziłbym rodzaje interakcji postaci z jej tłem w opowiadaniu do trzech: pasywnej, negatywnej i pozytywnej. Pasywna interakcja występuje wtedy, gdy tło postaci nie jest bezpośrednio powiązane z fabułą opowiadania. Może to mieć miejsce, gdy postać pochodzi z pewnej społeczności, jednak ta społeczność nie jest ani wspierana, ani zwalczana przez postać. Interakcja negatywna sprowadza się do próby zwalczania środowiska. Może zatem stanowić główny wątek fabularny opowiadania, ale również być wyłącznie jego aspektem, jak w historii Fella Mohrgana. Interakcja pozytywna oznacza działanie oraz dyspozycję sprzyjającą środowisku postaci kandydata. Tego typu stosunek przede wszystkim sprowadza się do działania na rzecz istniejącego status quo oraz chęci aktywnego uczestnictwa w nim. W takim scenariuszu istnieje małe prawdopodobieństwo, że postać sama z siebie opuści dotychczasowe otoczenie. Podkreślenie tej dyspozycji oraz wypchnięcie postaci na szeroki świat mogą zostać zrealizowane na kilka sposobów. Po pierwsze, postać może sprzyjać środowisku ze względu na pewne jego aspekty i chcieć je propagować lub pozyskać w większych ilościach poza nim. Przykładem tego byłaby chęć szerzenia wierzeń religijnych i działalność misjonarska. Po drugie, postać może nie chcieć opuścić swojego środowiska, ale zostać z niego wyrwana przez jakiś zewnętrzny czynnik. Wtedy pozytywna dyspozycja jest podkreślana poprzez chęć ochrony tego otoczenia lub szok emocjonalny wywołany jego utratą, jak w historii Arelle Deron. Po trzecie, postać może chcieć opuścić swoje dotychczasowe otoczenie z powodu wynikającego z jakiejś zmiany wewnętrznej lub motywowana osobistymi ambicjami i pobudkami, które przeważają nad wspomnianym wyżej stosunkiem. Wtedy pozytywne nastawienie może być podkreślone poprzez konflikt wewnętrzny związany z podjęciem decyzji o opuszczeniu domu/planety/miasta.
Osobowość postaci można podzielić na jej preferencje, gusta oraz sposób bycia - temperament, styl wypowiedzi, itd. Pierwsze z nich wprowadzić jest stosunkowo łatwo. Jeżeli wiecie dokładnie, jakie gusta ma wasza postać, wystarczy wprowadzić napomknienia co do nich w odpowiednim kontekście. Prosty przykład pokazania gustów postaci widać w historii Fenderusa:
Ambicje postaci i jej filozofię można pokazać na dwa odrębne sposoby. Po pierwsze, postać może wprost powiedzieć, jakie ma ambicje i sposób myślenia. Po drugie, te elementy mogą być sugerowane w jej mowie, a ukazywane bezpośrednio w jej działaniu. Pierwszy sposób jest naturalnie dużo prostszy, lecz również sztuczny, jeżeli brakuje mu podbudowania w tym drugim aspekcie. Drugi sposób wymaga jednak dużo precyzji, stąd nie ma nic złego w tym, jeżeli w jakimś kontekście postać wyjaśni, czemu robi to, co robi i do czego dąży. Jednakże, musi to znajdować swoje odzwierciedlenie w całym jej zachowaniu. Oczywiście, mimo, że może wydawać się sztuczne i wymuszone, bezpośrednie opisanie swoich własnych ambicji i filozofii wcale nie musi takim być. Postać po znalezieniu się na rozdrożu, zmuszona przez nowe doświadczenie do przemyślenia swojej sytuacji lub starająca się pomóc osobie przechodzącej przez takie doświadczenie ma pełne prawo nawiązać do swojego systemu myślenia. Na pewno zalecam unikać otwierania rozmów z nieznajomymi od filozoficznych rozmyślań, o ile nie gracie ekscentryka ;)
Przykładem ukazania filozofii postaci na dwa sposoby jest historia Naiiva Luure. Jako autor postaci chciałem, aby Naiiv był osobą bardzo silnie przywiązaną do idei, że "każde życie ma wartość". Elementem fabuły opowiadania jest przypadkowe zabicie włamywacza w miejscu zamieszkania chłopaka. Stąd naturalnie ten czyn wchodzi w konflikt z ideami, jakimi kieruje się protagonista. Aby to ukazać w sposób naturalny, starałem się podkreślić to, w jak wielkim jest on szoku i jak bardzo boli go dokonany czyn.
Funkcjonowanie postaci w różnych otoczeniach i z innymi najłatwiej ukazać za pomocą kilku dialogów z różnymi osobami. Tutaj najłatwiej o przykład - znajduje się w prawie każdym wspomnianym wyżej (i poniżej) - opowiadaniu.
Opis kierunku rozwoju postaci sprowadza się do dwóch aspektów - po pierwsze, ukazania jej dotychczasowego rozwoju, a po drugie, przedstawiania kierunku, jaki postać obiera wraz z zakończeniem historii. Tutaj właściwe podejście zależy od tego, jaką stworzono postać. Jeśli występowała ona w pewnym statycznym środowisku, z którego zostaje wyrwana - jak Arelle Deron - trudno mówić o rozwoju postaci wynikającym z niej samej. Taki rozwój jest raczej skutkiem zewnętrznych czynników, które na protagonistce zmianę wymuszają. W przypadku Fella Mohrgana, przez historię przewija się pewien stały wątek, który na końcu opowiadania przejmuje rolę głównej motywacji postaci. Ambicja może również iść pewnym własnym tokiem, wynikającym z pochodzenia bohatera waszej historii, lecz zostać zmieniona w wyniku okoliczności opisanych w opowiadaniu. Przykładem tego jest historia Naiiva Luure.
Ten aspekt pisania historii jest prawdopodobnie najważniejszy, stąd poświęcę mu najwięcej czasu. Każda postać powinna mieć indywidualną tożsamość, zatem ukazanie tej tożsamości jest niezwykle istotne w RP. Nie istnieje formalna lista elementów, jakie muszą się znaleźć w opowiadaniu, aczkolwiek osobiście zwróciłbym uwagę na następujące:
- tło postaci oraz środowisko, jakie ją ukształtowało;
- osobowość postaci, jej sposób zachowywania się, preferencje i styl bycia;
- ambicje postaci, jej osobista filozofia i czym kieruje się w życiu;
- interakcja postaci z innymi osobami, w różnych okolicznościach;
- kierunek rozwoju postaci i wspomnianych wyżej elementów.
Istotność każdego z powyższych z osobna jest trudna do obiektywnego ocenienia, stąd pozostawię przydzielenie jakiejś wagi indywidualnej ocenie. Sam skupię się na tym, jak według mnie najlepiej jest ukazać każde z nich.
Tło postaci oraz jej środowisko może przybrać różne formy, zależne od życia postaci. Tło może się sprowadzać bezpośrednio do rodziny, w jakiej taka postać się wychowała, do jej planety czy grupy istot, z którą pracowała długi czas. Te elementy mogą się również przeplatać na różne sposoby. Jeśli dobierzecie jakąś wyjątkową, wyróżniającą się społeczność jako środowisko swojego protagonisty, wyraźne zarysowanie tej społeczności może ukazać kontrast między nią a samym bohaterem, co podkreśla jego odrębność. Ponadto, takie środowisko może również charakteryzować się pewnymi wyjątkowymi cechami, np. tradycjami, zwyczajami i kulturą, które staną się częścią danej postaci i nadadzą jej tym wyraźniejszy wygląd przy interakcjach z Jedi.
Osobiście sprowadziłbym rodzaje interakcji postaci z jej tłem w opowiadaniu do trzech: pasywnej, negatywnej i pozytywnej. Pasywna interakcja występuje wtedy, gdy tło postaci nie jest bezpośrednio powiązane z fabułą opowiadania. Może to mieć miejsce, gdy postać pochodzi z pewnej społeczności, jednak ta społeczność nie jest ani wspierana, ani zwalczana przez postać. Interakcja negatywna sprowadza się do próby zwalczania środowiska. Może zatem stanowić główny wątek fabularny opowiadania, ale również być wyłącznie jego aspektem, jak w historii Fella Mohrgana. Interakcja pozytywna oznacza działanie oraz dyspozycję sprzyjającą środowisku postaci kandydata. Tego typu stosunek przede wszystkim sprowadza się do działania na rzecz istniejącego status quo oraz chęci aktywnego uczestnictwa w nim. W takim scenariuszu istnieje małe prawdopodobieństwo, że postać sama z siebie opuści dotychczasowe otoczenie. Podkreślenie tej dyspozycji oraz wypchnięcie postaci na szeroki świat mogą zostać zrealizowane na kilka sposobów. Po pierwsze, postać może sprzyjać środowisku ze względu na pewne jego aspekty i chcieć je propagować lub pozyskać w większych ilościach poza nim. Przykładem tego byłaby chęć szerzenia wierzeń religijnych i działalność misjonarska. Po drugie, postać może nie chcieć opuścić swojego środowiska, ale zostać z niego wyrwana przez jakiś zewnętrzny czynnik. Wtedy pozytywna dyspozycja jest podkreślana poprzez chęć ochrony tego otoczenia lub szok emocjonalny wywołany jego utratą, jak w historii Arelle Deron. Po trzecie, postać może chcieć opuścić swoje dotychczasowe otoczenie z powodu wynikającego z jakiejś zmiany wewnętrznej lub motywowana osobistymi ambicjami i pobudkami, które przeważają nad wspomnianym wyżej stosunkiem. Wtedy pozytywne nastawienie może być podkreślone poprzez konflikt wewnętrzny związany z podjęciem decyzji o opuszczeniu domu/planety/miasta.
Osobowość postaci można podzielić na jej preferencje, gusta oraz sposób bycia - temperament, styl wypowiedzi, itd. Pierwsze z nich wprowadzić jest stosunkowo łatwo. Jeżeli wiecie dokładnie, jakie gusta ma wasza postać, wystarczy wprowadzić napomknienia co do nich w odpowiednim kontekście. Prosty przykład pokazania gustów postaci widać w historii Fenderusa:
Pozostałe, bardziej subtelne aspekty osobowości mogą być trudniejsze do ukazania. Styl i temperament są elementami, które wychodzą z całości zachowania postaci i musi być ona nimi przesycona. To oznacza, że styl wypowiedzi postaci powinien być dla niej charakterystyczny. Nie ma oczywiście konieczności tworzenia jakiejś wyjątkowej wymowy, ale jeżeli postać wypowiada się w jeden konkretny sposób - na przykład jak osoba ze wsi - ma mało sensu, aby nagle zaczęła mówić jak arystokrata, o ile nie jest to element ukrytej tożsamości :D Podobnie ma się z temperamentem. Można go ukazywać poprzez opisywanie mimiki postaci oraz dodawanie opisu emocji przy jej zachowaniach.Lubił filmy przygodowe, zwłaszcza, gdy dobra przygoda była połączona z pokazywaniem ciekawych, różnych ras. Lubił czytać, zwiedzać planetę.
Ambicje postaci i jej filozofię można pokazać na dwa odrębne sposoby. Po pierwsze, postać może wprost powiedzieć, jakie ma ambicje i sposób myślenia. Po drugie, te elementy mogą być sugerowane w jej mowie, a ukazywane bezpośrednio w jej działaniu. Pierwszy sposób jest naturalnie dużo prostszy, lecz również sztuczny, jeżeli brakuje mu podbudowania w tym drugim aspekcie. Drugi sposób wymaga jednak dużo precyzji, stąd nie ma nic złego w tym, jeżeli w jakimś kontekście postać wyjaśni, czemu robi to, co robi i do czego dąży. Jednakże, musi to znajdować swoje odzwierciedlenie w całym jej zachowaniu. Oczywiście, mimo, że może wydawać się sztuczne i wymuszone, bezpośrednie opisanie swoich własnych ambicji i filozofii wcale nie musi takim być. Postać po znalezieniu się na rozdrożu, zmuszona przez nowe doświadczenie do przemyślenia swojej sytuacji lub starająca się pomóc osobie przechodzącej przez takie doświadczenie ma pełne prawo nawiązać do swojego systemu myślenia. Na pewno zalecam unikać otwierania rozmów z nieznajomymi od filozoficznych rozmyślań, o ile nie gracie ekscentryka ;)
Przykładem ukazania filozofii postaci na dwa sposoby jest historia Naiiva Luure. Jako autor postaci chciałem, aby Naiiv był osobą bardzo silnie przywiązaną do idei, że "każde życie ma wartość". Elementem fabuły opowiadania jest przypadkowe zabicie włamywacza w miejscu zamieszkania chłopaka. Stąd naturalnie ten czyn wchodzi w konflikt z ideami, jakimi kieruje się protagonista. Aby to ukazać w sposób naturalny, starałem się podkreślić to, w jak wielkim jest on szoku i jak bardzo boli go dokonany czyn.
Naiiv poczuł, jak ręce mu drżą, a oczy rozszerzają się w szoku.
Dopytywany o swój stan emocjonalny przez funkcjonariuszy policji, Naiiv sam nawiązuje do swojego podejścia - nie rozwodzi się nad nim za bardzo, jest to zaledwie wyjaśnienie swojej reakcji na zabicie człowieka - nawet, jeśli lekko patetyczne.- Cóż, ale muszę przyznać, nieźle sobie poradziłeś. Masz niezły refleks chłopcze - stwierdził z uznaniem oficer, podnosząc przy tym brwi. Naiiv prychnął.
- Czasami tak mam pod wpływem stresu. Teraz, jest inaczej… - stwierdził z żalem Naiiv, patrząc na swoje ręce.
- To była obrona konieczna. Można to usprawiedliwić - stwierdził oficer ze spokojem. Naiiv niechętnie się uśmiechnął, patrząc w bok. Po chwili spojrzał z powrotem na oficera.
- Dla mnie, nie można. Wiem, że to może i było konieczne, ale… - westchnął Naiiv, starając się znaleźć odpowiednie słowa - to nie zmienia faktu, że ten facet nie żyje. Wolałbym tego uniknąć.
- Bardzo cię dotknęły te śmierci? - spytał z zaciekawieniem oficer.
- Oczywiście że tak. Może i ich nie znałem i byli draniami, ale i tak te śmierci były, jakby ktoś rozerwał kawałek wszechświata.
Funkcjonowanie postaci w różnych otoczeniach i z innymi najłatwiej ukazać za pomocą kilku dialogów z różnymi osobami. Tutaj najłatwiej o przykład - znajduje się w prawie każdym wspomnianym wyżej (i poniżej) - opowiadaniu.
Opis kierunku rozwoju postaci sprowadza się do dwóch aspektów - po pierwsze, ukazania jej dotychczasowego rozwoju, a po drugie, przedstawiania kierunku, jaki postać obiera wraz z zakończeniem historii. Tutaj właściwe podejście zależy od tego, jaką stworzono postać. Jeśli występowała ona w pewnym statycznym środowisku, z którego zostaje wyrwana - jak Arelle Deron - trudno mówić o rozwoju postaci wynikającym z niej samej. Taki rozwój jest raczej skutkiem zewnętrznych czynników, które na protagonistce zmianę wymuszają. W przypadku Fella Mohrgana, przez historię przewija się pewien stały wątek, który na końcu opowiadania przejmuje rolę głównej motywacji postaci. Ambicja może również iść pewnym własnym tokiem, wynikającym z pochodzenia bohatera waszej historii, lecz zostać zmieniona w wyniku okoliczności opisanych w opowiadaniu. Przykładem tego jest historia Naiiva Luure.
-
Thang Glauru
- Uczeń Jedi
- Posty: 1291
- Rejestracja: 18 wrz 2015, 13:09
Re: Tworzenie historii postaci - forma, kreacja postaci, wymagania
Jaki typ narracji wybrać?
Wstęp
Nie istnieje żadne ograniczenie formy opowiadania. Możecie napisać klasyczne, krótkie opowiadanie z narratorem w trzeciej osobie. Można napisać list stworzony przez twoją lub inną postać, która nakreśla osobowość oraz kierunek działań bohatera. Można też mieszać ze sobą różne formy narracji. Poniżej podam przykłady w opowiadaniach:
- narracja w pierwszej osobie - Ulfur Rh'annix
- narracja w trzeciej osobie - Arelle Deron
Opowiadania można pisać na rozmaite sposoby, natomiast o czym należy pamiętać, to że historie muszą zmieścić się w pewnych ramach. Poza minimalną ilością słów, mimo wszystko istnieje maksymalna ilość znaków do napisania, wynikająca ze skończonej ilości tekstu, jaką może zawierać post. Hipotetycznie możecie próbować przekroczyć taki limit poprzez załączanie plików z tekstem, lecz uważam to za przesadę. Im dłuższy tekst opowiadania, tym dłużej się je sprawdza. Z tych względów zalecam skupić się na pojedynczym wątku oraz sposobie przedstawienia go, a nie próbować napisać wielowątkową książkę. Istnieje kilka powszechnych rodzajów opowiadania, które zwracają uwagę na różne aspekty życia postaci lub przedstawiają ją w inny sposób. Opiszę je poniżej.
Życiorys
Pierwszym i najbardziej podstawowym przykładem jest życiorys, w obrębie którego streszczacie losy postaci. Takie opowiadanie z samej swej natury nie będzie zawierało w sobie żadnych emocjonalnych, pełnych akcji, lub skomplikowanych fabularnie momentów, ale pozwala sprawnie i treściwie opisać waszą postać. Jest to szczególnie efektywne rozwiązanie, jeżeli macie konkretny pomysł na żywot postaci, ale nie na konkretną fabułę. Chociaż nie zaprezentuje umiejętności pisania dialogów, taki tekst nadal może być przesycony osobowością waszej postaci i podkreślać ją poprzez opisanie różnych aspektów jej życia z jej perspektywy, lub pokazywać podejmowane przez nią decyzje oraz motywy nią kierujące.
Przykładem tego typu opowiadania jest historia Garrina Sula. Opowiadanie to jest pełne opisów, które treściwie budują obraz Garrina, mimo, że nie wypowiada on nawet jednego słowa. Już na samym początku pojawia się nie należący do samego streszczenia wstęp od narratora, który podkreśla, z jaką postacią będziemy mieć do czynienia:
Opowiadanie o wielu rozdziałach
Kolejną formą historii jest taka, która składa się z kilku mniejszych fragmentów opisujących najbardziej istotne momenty życia postaci. Ten typ narracji sam w sobie również nie wymaga określonej fabuły, chociaż dobrze napisany, spajający wszystkie fragmenty wątek wyjdzie na pewno na plus. Historia tego typu przede wszystkim pozwala na pokazanie zdolności pisania dialogów przez rekruta. Sam dobór fragmentów do ukazania zależy bezpośrednio od danej postaci, z tego względu przeprowadzę szerszą analizę na konkretnym przykładzie, tj. historii Fella Mohrgana.
Opowiadanie to jest podzielone na sześć fragmentów, z których każdy pokazuje inny etap życia Fella, jego osobowość oraz jej rozwój. Fragmenty te spojone są pewnym wspólnym wątkiem, w postaci toczącej się w tle wojny przeciwko Yuuzhan Vongom, która naprowadza Fella na chęć poszukiwania Jedi. Fragmenty bynajmniej nie skupiają się na najważniejszych momentach w życiu postaci. Przykładowo, fragment drugi jest zaledwie drobnym dialogiem, który ukazuje nową sytuację Fella oraz sposób, w jaki się w niej znalazł:
Opowiadanie o pojedynczym wydarzeniu
Trzecim możliwym typem jest opowiadanie zbudowane wyłącznie na podstawie pojedynczego, najświeższego etapu życia waszej postaci. Praktycznie rzecz biorąc, jest to rodzaj opowiadania wymagający najmniej opisu oraz analizy. Ze względu na objęcie najmniejszych ram czasowych z życia postaci, historia tego typu musi sama w sobie zawrzeć tło protagonisty, jego osobowość, oraz wytyczyć jego dalszy kierunek. Jest to złożone zadanie, które niemniej jednak jest wykonalne. Może ono być dobrym wyborem dla postaci żyjących przez większość życia w pewnym statycznym środowisku, z którego zostają wyrwane dopiero w ramach samej historii. Jako przykład podam historię Arelle Deron.
To opowiadanie bierze najświeższy moment z życia postaci, tj. kolejny typowy dzień jej życia, który zostaje przerwany przez nagły atak sił Yuuzhan Vongów. Jak kilka innych, znanych mi przykładów tego typu opowiadań, dzieli się ono na dwie pomniejsze części. W pierwszej ukazane jest dotychczasowe życie Arelle oraz "całe środowisko co ją ukształtowało". Tekst zwraca uwagę na myśli dziewczyny, jej drobne codzienne preferencje i stosunki do tego środowiska, które nadają jej realizmu, np:
Opowiadanie wielowątkowe
Przedostatnim, prawdopodobnie najtrudniejszym typem jest historia, która skupia się nie na aspektach życia postaci, a na odrębnej od niej fabule. Ta fabuła dopiero później przechodzi do, lub okazuje się nawiązywać do losów samej postaci. Problem z tym typem opowiadania jest taki, że z samej swej natury musi ono poświęcić ogromną ilość tekstu na stworzenie opowieści, która nie będzie mieć bezpośredniego przełożenia na rozgrywkę czy na postać. Oczywiście, tego typu tło może dodać wagi tym elementom, które chcemy, aby miały na naszego protagonistę wpływ największy. Niemniej jednak, polecałbym ten typ opowiadania wyłącznie w sytuacji, kiedy stoi za nim artystyczna ambicja oraz dobrze przemyślana historia, a nie wyłącznie chęć ukazania postaci samej w sobie. Przykład tego typu historii znajduje się w historii Tanny Saarai.
Opowiadanie to jest dość duże i składa się przede wszystkim z dwóch rozdziałów. Pierwszy ukazuję historię ojca Tanny, który próbuję wyleczyć ją z choroby zagrażającej jej życiu. Drugi rozdział natomiast odpowiada poprzednio opisanemu typowi historii. Przedstawia najnowszy etap z życia Tanny, lecz również wykonuje to w nieortodoksyjny sposób. Głównym protagonistą drugiego rozdziału nadal nie jest Tanna, a jej arkańska kochanka, która przybyła jej szukać. Te poszukiwania oraz sama konfrontacja z Tanną są wykorzystane do opisania jej historii, bez wykorzystywania opisów narratora, w naturalnym toku rozmowy:
Opowiadanie mieszane
Ostatni typ historii to te łączące ze sobą różne aspekty wspomnianych wyżej typów opowiadań, a zatem także ich wady i zalety. Jako, że jego dokładna budowa w pełni zależy od autora i nie wpisuje się bezpośrednio w opisane wyżej schematy, nie wiem, czy potrafię dokładniej opisać istniejące tu możliwości. Zachęcam do zapoznania się z historią, które moim zdaniem pasuje do typu mieszanego. Pierwsza część historii przedstawia krótki, ale kluczowy fragment z życia postaci - kiedy traci ona wzrok w wyniku nieszczęśliwego wypadku - przedstawiając jej tło naturalnie, poprzez jej zachowanie oraz elementy dialogów. Druga połowa natomiast przypomina bardziej streszczenie jej dalszych losów, opisując ogólnie wydarzenia, jakie jej się przytrafiły. Mowa tutaj o historii Effie Eyan.
Podsumowanie
Na koniec powtórzę, że opisane wyżej rodzaje opowiadań bynajmniej nie są kanonem, jaki musi zostać spełniony. Traktujcie to wyłącznie jako analizę kilku wyróżniających się typów historii, jakich przykłady spotkały się z aprobatą ze strony naszej grupy oraz omówienie ich wad i zalet. Naturalnie, jeśli macie jakieś własne pomysły na opisanie postaci, które wyłamują się z występujących na forum schematów, wykorzystajcie je. Możecie napisać list, w którym wasza postać przedstawia swój żywot komuś innemu, lub w którym ktoś do tego żywotu nawiązuje. Może to być raport policyjny, wpis w kartotece, który ukazuje w ciekawy sposób kryminalne tło postaci. Możliwości są niezliczone, a jako, że ten tekst jest zaledwie poradnikiem, czujcie się swobodnie wyjść poza jego ramy, gdzie poniesie was wyobraźnia i twórczość. Zachęcam ;)
Wstęp
Nie istnieje żadne ograniczenie formy opowiadania. Możecie napisać klasyczne, krótkie opowiadanie z narratorem w trzeciej osobie. Można napisać list stworzony przez twoją lub inną postać, która nakreśla osobowość oraz kierunek działań bohatera. Można też mieszać ze sobą różne formy narracji. Poniżej podam przykłady w opowiadaniach:
- narracja w pierwszej osobie - Ulfur Rh'annix
- narracja w trzeciej osobie - Arelle Deron
Opowiadania można pisać na rozmaite sposoby, natomiast o czym należy pamiętać, to że historie muszą zmieścić się w pewnych ramach. Poza minimalną ilością słów, mimo wszystko istnieje maksymalna ilość znaków do napisania, wynikająca ze skończonej ilości tekstu, jaką może zawierać post. Hipotetycznie możecie próbować przekroczyć taki limit poprzez załączanie plików z tekstem, lecz uważam to za przesadę. Im dłuższy tekst opowiadania, tym dłużej się je sprawdza. Z tych względów zalecam skupić się na pojedynczym wątku oraz sposobie przedstawienia go, a nie próbować napisać wielowątkową książkę. Istnieje kilka powszechnych rodzajów opowiadania, które zwracają uwagę na różne aspekty życia postaci lub przedstawiają ją w inny sposób. Opiszę je poniżej.
Życiorys
Pierwszym i najbardziej podstawowym przykładem jest życiorys, w obrębie którego streszczacie losy postaci. Takie opowiadanie z samej swej natury nie będzie zawierało w sobie żadnych emocjonalnych, pełnych akcji, lub skomplikowanych fabularnie momentów, ale pozwala sprawnie i treściwie opisać waszą postać. Jest to szczególnie efektywne rozwiązanie, jeżeli macie konkretny pomysł na żywot postaci, ale nie na konkretną fabułę. Chociaż nie zaprezentuje umiejętności pisania dialogów, taki tekst nadal może być przesycony osobowością waszej postaci i podkreślać ją poprzez opisanie różnych aspektów jej życia z jej perspektywy, lub pokazywać podejmowane przez nią decyzje oraz motywy nią kierujące.
Przykładem tego typu opowiadania jest historia Garrina Sula. Opowiadanie to jest pełne opisów, które treściwie budują obraz Garrina, mimo, że nie wypowiada on nawet jednego słowa. Już na samym początku pojawia się nie należący do samego streszczenia wstęp od narratora, który podkreśla, z jaką postacią będziemy mieć do czynienia:
Historia pełna jest przymiotników, które pokazują wyraźnie wewnętrzne przeżycia i uczucia Garrina:"Historie osób, które znalazły się w środku wielkich spraw nigdy nie są historiami urodzonych do zostania bohaterami, przeznaczonymi do nauk Jedi, odkrywania zaginionych imperiów i heroicznej obrony ojczyzny. To przypadkowe osoby, które stanęły w złym miejscu w niewłaściwym czasie i musiały iść przed siebie, aby nie spaść w nicość. "
W tych miejscach, w których Garrin podejmuje jakieś decyzje, bardzo wyraźnie podkreślona jest jego motywacja oraz co do nich doprowadziło:"Następny rok upłynął na tym, co najgorsze w życiu. Ciężka praca, z której wyniósł pęcherze na palcach, chroniczne niedosypianie i umysłową stagnację. Pracował w dwóch miejscach, aby zarobić na siebie i na długi, z czego nie miał nic poza nędznym pokojem w jaskiniowym bloku. Pieniądze wędrowały z jego konta na konto właściciela statku, a on nie widział z nich niczego. Było już jasne, że jest uwięziony."
Pozytywne oceny historii wyraźnie pokazują, że ten typ bynajmniej nie jest zły sam w sobie.Szansą na zbawienie okazały się pogłoski o grupie niesionych misją przybyszach w porcie, zbierających załogę na lot poza Sullust. Nie miał niczego innego do wyboru, poza dziesiątkami lat w finansowej katastrofie. Pieniądze zrujnowały jego życie, nie może więc dziwić, że nie chciał mieć z nimi nic wspólnego.
Opowiadanie o wielu rozdziałach
Kolejną formą historii jest taka, która składa się z kilku mniejszych fragmentów opisujących najbardziej istotne momenty życia postaci. Ten typ narracji sam w sobie również nie wymaga określonej fabuły, chociaż dobrze napisany, spajający wszystkie fragmenty wątek wyjdzie na pewno na plus. Historia tego typu przede wszystkim pozwala na pokazanie zdolności pisania dialogów przez rekruta. Sam dobór fragmentów do ukazania zależy bezpośrednio od danej postaci, z tego względu przeprowadzę szerszą analizę na konkretnym przykładzie, tj. historii Fella Mohrgana.
Opowiadanie to jest podzielone na sześć fragmentów, z których każdy pokazuje inny etap życia Fella, jego osobowość oraz jej rozwój. Fragmenty te spojone są pewnym wspólnym wątkiem, w postaci toczącej się w tle wojny przeciwko Yuuzhan Vongom, która naprowadza Fella na chęć poszukiwania Jedi. Fragmenty bynajmniej nie skupiają się na najważniejszych momentach w życiu postaci. Przykładowo, fragment drugi jest zaledwie drobnym dialogiem, który ukazuje nową sytuację Fella oraz sposób, w jaki się w niej znalazł:
Fragment ten spełnia trzy istotne cele. Po pierwsze, pokazuje bardziej dojrzałego Fella w normalnym, codziennym środowisku:"Widzisz, stary, nie byłoby mnie tutaj, tu gdzie chciałem, gdyby nie Arkania, z której chciałem uciec i której tak nienawidziłem. Wiem, chłopaki, opowiadałem wam o tym, ale nie mówiłem o czymś, co gryzie mnie od paru miesięcy."
Po drugie, tworzy połączenie narracyjne między początkiem opowiadania na Arkanii, a trzecim fragmentem, będącym ucieczką między Vongami z Dantooine. Te elementy można by było pokazać za pomocą momentu podjęcia przez Fella decyzji o wyjeździe, lecz nie pokazałoby to trzeciej rzeczy, którą ten dialog naturalnie podkreśla. Jest to rosnące zainteresowanie Fella Jedi, które stanowi częściowy zalążek tak jego obsesji na punkcie Vongów, jak i decyzji o ostatecznym podążeniu za Jedi w ostatnim rozdziale:"Fell nie miał już na twarzy szpetnych tatuaży, a tylko ślady po ich chirurgicznym usunięciu. Włosy były długie, ale uporządkowane, a ubrania przeszły poważną zmianę, jeszcze tańsze, ale tym razem czyste, nie rzucające się w oczy. ", oraz "Nie znalazłbym tej roboty, gdyby nie wykształcenie z Arkanii. Ledwo zdana szkoła średnia nauczyła mnie obchodzić się z techniką lepiej, niż niejedna uczelnia. Bez pieniędzy rodziny w ogóle nie dożyłbym znalezienia miejsca na Dantooine po trzech niewypałach... I..."
Kolejne etapy również pokazują rozwój osobowości bohatera. Nie ma tutaj pojedynczej, stałej linii rozwoju. Zainteresowanie Fella Jedi wydaje się zniknąć w połowie historii, a obsesja na punkcie Vongów pasowałaby do napadu wywołanego ogromnym stresem po ucieczce z bitwy. Pasuje to do okoliczności, jak i nadaje większej dynamiki i złożoności samej postaci. Ostateczny powrót Fella do tychże tematów również nie jest nienaturalny, ponieważ Onderon, na który trafił, jest bardzo silnie powiązany z naszą grupą Jedi i odgrywał dużą rolę podczas wojny. To czyni powrót do tego zainteresowania dużo bardziej wiarygodnym, ze względu na możliwe przesycenie tematem inwazji i Jedi na tejże planecie."Tirru, opowiedz o tych bajkach o Jedi z południa, poprzednim razem nie dokończyłeś historii. Jakieś chore historie o enklawach Jedi, to jest temat!"
Opowiadanie o pojedynczym wydarzeniu
Trzecim możliwym typem jest opowiadanie zbudowane wyłącznie na podstawie pojedynczego, najświeższego etapu życia waszej postaci. Praktycznie rzecz biorąc, jest to rodzaj opowiadania wymagający najmniej opisu oraz analizy. Ze względu na objęcie najmniejszych ram czasowych z życia postaci, historia tego typu musi sama w sobie zawrzeć tło protagonisty, jego osobowość, oraz wytyczyć jego dalszy kierunek. Jest to złożone zadanie, które niemniej jednak jest wykonalne. Może ono być dobrym wyborem dla postaci żyjących przez większość życia w pewnym statycznym środowisku, z którego zostają wyrwane dopiero w ramach samej historii. Jako przykład podam historię Arelle Deron.
To opowiadanie bierze najświeższy moment z życia postaci, tj. kolejny typowy dzień jej życia, który zostaje przerwany przez nagły atak sił Yuuzhan Vongów. Jak kilka innych, znanych mi przykładów tego typu opowiadań, dzieli się ono na dwie pomniejsze części. W pierwszej ukazane jest dotychczasowe życie Arelle oraz "całe środowisko co ją ukształtowało". Tekst zwraca uwagę na myśli dziewczyny, jej drobne codzienne preferencje i stosunki do tego środowiska, które nadają jej realizmu, np:
Atak Vongów wyrywa ją z tego środowiska i wyjaśnia, w jaki sposób dziewczyna jest zmuszona do szukania nowej drogi życia. Wyrwanie ze otoczenia oznacza tutaj de facto jego zniszczenie, w postaci śmierci rodziców dziewczyny oraz zniszczenia szwalni, z jaką wiązała swoją przyszłość. Alternatywnym przykładem tego typu historii jest ta Naiiva Luure."Przy śniadaniu rodzice Arelle wyglądali na wściekłych na siebie i cały świat. Zawsze tak się działo, kiedy zgadzali się na zlecenie dla córki, jednak niektóre oferty były zbyt wysokie by pozwalać sobie na ich odrzucanie. Natomiast sama Arelle zawsze cieszyła się na możliwość zdobywania doświadczenia. Powtarzała, że praktyka czyni mistrza i że kiedyś będzie zarządzać Szwalnią jak jej mama."
Opowiadanie wielowątkowe
Przedostatnim, prawdopodobnie najtrudniejszym typem jest historia, która skupia się nie na aspektach życia postaci, a na odrębnej od niej fabule. Ta fabuła dopiero później przechodzi do, lub okazuje się nawiązywać do losów samej postaci. Problem z tym typem opowiadania jest taki, że z samej swej natury musi ono poświęcić ogromną ilość tekstu na stworzenie opowieści, która nie będzie mieć bezpośredniego przełożenia na rozgrywkę czy na postać. Oczywiście, tego typu tło może dodać wagi tym elementom, które chcemy, aby miały na naszego protagonistę wpływ największy. Niemniej jednak, polecałbym ten typ opowiadania wyłącznie w sytuacji, kiedy stoi za nim artystyczna ambicja oraz dobrze przemyślana historia, a nie wyłącznie chęć ukazania postaci samej w sobie. Przykład tego typu historii znajduje się w historii Tanny Saarai.
Opowiadanie to jest dość duże i składa się przede wszystkim z dwóch rozdziałów. Pierwszy ukazuję historię ojca Tanny, który próbuję wyleczyć ją z choroby zagrażającej jej życiu. Drugi rozdział natomiast odpowiada poprzednio opisanemu typowi historii. Przedstawia najnowszy etap z życia Tanny, lecz również wykonuje to w nieortodoksyjny sposób. Głównym protagonistą drugiego rozdziału nadal nie jest Tanna, a jej arkańska kochanka, która przybyła jej szukać. Te poszukiwania oraz sama konfrontacja z Tanną są wykorzystane do opisania jej historii, bez wykorzystywania opisów narratora, w naturalnym toku rozmowy:
Jako inny przykład historii, jaki moim zdaniem pasuje do tego typu można zaliczyć opowiadanie Violet Suntessi."- Nie potrafię pojąć dlaczego jesteś tak wyrozumiała. Dlaczego mnie znalazłaś, dlaczego Frejo? – Przez Tannę przemawiały sprzeczne emocje; ogromny smutek i gniew… gniew na siebie. – Uciekłam z pałacu, bo nie mogę żyć w pobliżu tych, którzy są mi bliscy. Jestem jak jakiś demon, przeklęty, sprowadzający śmierć… Nie powinnaś była mnie odnajdywać.
- Nie wierzę w to. I jestem tu by Ci to udowodnić… oraz pomóc. – Uspokajając Tannę, uspokajała też siebie. Nie była pewna która z nich bardziej tego potrzebuje. – W galaktyce są istoty, które posiadają podobne zdolności jak ty. Oni Ci pomogą, nauczą Cię nad nimi panować.
- Mówisz o Jedi. – Odwróciła się od Arkanianki zmierzając w stronę stołu. Zatrzymała się po kilku krokach i nie odwracając wzroku, którym obdarzyła sufit dokończyła myśl. – Oni mi nie pomogą Frejo. Jedi używają swych umiejętności, by czynić dobro. Gdy dowiedzą się, że z pomocą tych mocy niemal zabiłam inną istotę… Zapewne mnie zamkną."
Opowiadanie mieszane
Ostatni typ historii to te łączące ze sobą różne aspekty wspomnianych wyżej typów opowiadań, a zatem także ich wady i zalety. Jako, że jego dokładna budowa w pełni zależy od autora i nie wpisuje się bezpośrednio w opisane wyżej schematy, nie wiem, czy potrafię dokładniej opisać istniejące tu możliwości. Zachęcam do zapoznania się z historią, które moim zdaniem pasuje do typu mieszanego. Pierwsza część historii przedstawia krótki, ale kluczowy fragment z życia postaci - kiedy traci ona wzrok w wyniku nieszczęśliwego wypadku - przedstawiając jej tło naturalnie, poprzez jej zachowanie oraz elementy dialogów. Druga połowa natomiast przypomina bardziej streszczenie jej dalszych losów, opisując ogólnie wydarzenia, jakie jej się przytrafiły. Mowa tutaj o historii Effie Eyan.
Podsumowanie
Na koniec powtórzę, że opisane wyżej rodzaje opowiadań bynajmniej nie są kanonem, jaki musi zostać spełniony. Traktujcie to wyłącznie jako analizę kilku wyróżniających się typów historii, jakich przykłady spotkały się z aprobatą ze strony naszej grupy oraz omówienie ich wad i zalet. Naturalnie, jeśli macie jakieś własne pomysły na opisanie postaci, które wyłamują się z występujących na forum schematów, wykorzystajcie je. Możecie napisać list, w którym wasza postać przedstawia swój żywot komuś innemu, lub w którym ktoś do tego żywotu nawiązuje. Może to być raport policyjny, wpis w kartotece, który ukazuje w ciekawy sposób kryminalne tło postaci. Możliwości są niezliczone, a jako, że ten tekst jest zaledwie poradnikiem, czujcie się swobodnie wyjść poza jego ramy, gdzie poniesie was wyobraźnia i twórczość. Zachęcam ;)
-
Thang Glauru
- Uczeń Jedi
- Posty: 1291
- Rejestracja: 18 wrz 2015, 13:09
Re: Tworzenie historii postaci - forma, kreacja postaci, wymagania
Czy umiejętności literackie mają znaczenie?
Jak napisane jest przy większości historii, język, ortografia i gramatyka nie są elementami, na które zwracamy zbyt wielką uwagę. Podstawą jest tutaj posługiwanie się poprawną polszczyzną. To znaczy, musicie umieć formułować swoje myśli oraz pisać czytelne zdania. Nie pochodzi to z przesadnego pedantyzmu. Nasz inkwizytor pod jednym z historii napisał, że na język patrzy "oczywiście tylko pod kątem tego, czy wystarczy do swobodnej gry i nie boli w oczy". Jest to sentyment, jaki większość z nas podziela. Stąd, wiele spośród dobrze ocenianych historii niemniej jednak padało ofiarą krytyki pod względem źle użytej interpunkcji lub błędów ortograficznych. Oto dwa przykłady:
Jak napisane jest przy większości historii, język, ortografia i gramatyka nie są elementami, na które zwracamy zbyt wielką uwagę. Podstawą jest tutaj posługiwanie się poprawną polszczyzną. To znaczy, musicie umieć formułować swoje myśli oraz pisać czytelne zdania. Nie pochodzi to z przesadnego pedantyzmu. Nasz inkwizytor pod jednym z historii napisał, że na język patrzy "oczywiście tylko pod kątem tego, czy wystarczy do swobodnej gry i nie boli w oczy". Jest to sentyment, jaki większość z nas podziela. Stąd, wiele spośród dobrze ocenianych historii niemniej jednak padało ofiarą krytyki pod względem źle użytej interpunkcji lub błędów ortograficznych. Oto dwa przykłady:
Jednakże, pomimo występowania tej krytyki, warto zwrócić uwagę na pewien element - błędy te zwykle są drobne, dotyczą literówek i źle postawionych przecinków. Teksty nadal są chwalone za czytelność i prawidłowe przedstawianie myśli postaci. To jest coś, na czym musicie się zatem skupić, na pisaniu spójnych i treściwych zdań. Tekst, który jest pozbawiony wewnętrznej spójności, taki, którego nie da się zrozumieć, na pewno będzie oceniony negatywnie. Naturalnie, tekst napisany ładnie literacko, pozbawiony błędów będzie oceniony jeszcze lepiej. Przykład:Historia Naiiva Luure:
"Podanie zwyczajnie broni się samo - pomijając garstkę błędów zupełnie pozbawionych znaczenia ("Izis" zamiast "Iziz", popularne błędy pokroju "patrzył się", sporadyczne literówki) trudno się tu czegoś czepiać. Ilość pracy włożonej w tekst nie wymaga żadnego komentarza."
Historia Tanny Saarai:
"Chyba najmniej znaczącą kwestią jest tu warsztat językowy - w takim znaczeniu, że RP w rzeczywistości nie wymaga wiele. Choć interpunkcja jest nieludzko słaba w kontekście literackim i wręcz losowa, przecinki pojawiają się w miejscach, w których kategorycznie nie powinny, a brak ich w oddzielnych zdaniach podrzędnych, to błędy tak marginalne, że w RP niezauważalne, a język jest poza tym idealny. Bardzo czytelny i wyrazisty zarazem, a jednocześnie barwny. Niewiele więcej można tu powiedzieć."
Jak wspomniałem wcześniej, zwracanie uwagi na język nie wynika z przesadnego pedantyzmu, ale przede wszystkim z konieczności. Nasze RP jest dynamiczne i odbywa się w czasie rzeczywistym. Każdy z nas musi pisać dialogi i opisy, które są czytelne dla reszty graczy, jak i dla mistrza gry. Dodatkowo, teksty te powinny być pisane na tyle sprawnie, aby gracze czekający na reakcję nie siedzieli bezczynnie zbyt długo. Opis napisany w nieczytelny sposób może zostać zinterpretowany inaczej, niż tego oczekiwał gracz, co utrudnia rozgrywkę dla wszystkich. Mimo, że pewnie nie jest to regułą, prawidłowe pisanie samej historii będzie nam pokazywać, że kandydat umie pisać tak, abyśmy mogli go zrozumieć, przy tym mając przyjemność z czytania samego tekstu - a w końcu RP to przede wszystkim dobra zabawa.Historia Carlsona II
"Jestem za! Wszystkie poprawki, które wprowadziłeś, są po prostu w punkt. Nawet język jest lepszy, piszesz staranniej w nowych fragmentach. Dla mnie to jasny sygnał, że Ci zależy, rozumiesz problemy i potrafisz nad nimi z dużym sukcesem pracować. Nie zawiodłam się :)"
Historia została zaakceptowana po wprowadzeniu poprawek do wcześniejszej, odrzuconej wersji. Zachęcam do zapoznania się z obydwiema i zwróceniu na różnicę między nimi.
-
Fell Mohrgan
- Rycerz Jedi
- Posty: 273
- Rejestracja: 24 kwie 2018, 21:33
Re: Tworzenie historii postaci - forma, kreacja postaci, wymagania
Czy wiedza o Star Wars jest potrzebna?
Niespecjalnie. Musisz zrobić jedno - poczytać o tych elementach uniwersum, które chcesz aktywnie wykorzystać w historii. Postaci, które tworzymy, podobnie jak my sami w rzeczywistości, mają wiedzę najczęściej ograniczoną do bezpośredniego otoczenia, w którym się wychowały i w którym żyją. W praktyce oznacza to, że każdy kandydat powinien mieć wiedzę przede wszystkim dotyczącą środowiska, w jakim pragnie usadowić swojego bohatera. Przykładowo, jeśli ktoś pragnie stworzyć postać Durosa pochodzącego z Eriadu, wystarczy przeczytać na portalu Wookiepedia artykuł dotyczący rasy, jak i planety. To w zupełności wystarczy, aby nabrać podstawowego obycia z faktami, z wykorzystaniem których zbudujemy opowieść przedstawiającą naszego bohatera. Pamiętajcie, aby upewnić się, że zerkacie na wersję artykułu "Legends".
Warto sprawdzić, czy planeta, którą chcesz wykorzystać, nie ma swojego artykułu na naszym forum w dziale Biblioteka; oznacza to, że była przez nas wykorzystywana szerzej i ma sporo autorskiej historii. Przykładów jest wiele, jeden z nich to Christophsis.
Ponadto, co do zasady, jeśli Twoja historia jest w jakiś sposób niezgodna z historią uniwersum, to nie jest to traktowane jako żaden minus; sami powiemy Ci, co poprawić i w jaki sposób najlepiej to zrobić. Błędy w tej sferze są uznawane za coś dyskwalifikującego tylko w najskrajniejszych wypadkach, w których ktoś nie przeczytał nawet żadnego tekstu o planecie, na której osadził historię. Wszelkie normalne, ludzkie błędy są tolerowane i naprawiane razem z nami przed wprowadzeniem. Nie musisz się o to martwić.
Wspomniana wcześniej Biblioteka spełnia także inną funkcję - nawet nie wiedząc jak przedstawia się technologia w poszczególnych dziedzinach, w których chcielibyście rozwijać swoją postać, możecie szybko zapoznać się z wystarczającymi podstawami do grania tych sfer z użyciem forum. Tak więc chcąc grać:
- pilota - wszystkiego co trzeba dowiesz się na forum z tych artykułów: o kategoriach pojazdów i podróżach nadprzestrzennych,
- strzelca - z artykułu o broni blasterowej,
- mechanika - z tekstu o narzędziach i droidach,
- pirotechnika - z tekstu o materiałach wybuchowych i granatach.
- medyka - z tekstu o medpakiecie.
Nasze artykuły zapewnią Ci podręczną ściągę co do odpowiednich nazw i technologii, byś dalej mógł swobodnie grać profesję swojej postaci w oparciu o własny rozum i podstawową realną logikę danych sfer.
Istotnym źródłem pomocy pozostają również członkowie Szlakiem Jedi. Jeżeli spis dostępnych ras i planet jest niewystarczający, a sam kandydat może mieć pomysł na postać i opowiadanie, ale już nie na to, gdzie go umiejscowić, każdy z nas z chęcią udzieli pomocy. Krótka rozmowa powinna w całości wystarczyć, aby rozjaśnić jakiekolwiek wątpliwości.
Współautor: Thang Glauru
Niespecjalnie. Musisz zrobić jedno - poczytać o tych elementach uniwersum, które chcesz aktywnie wykorzystać w historii. Postaci, które tworzymy, podobnie jak my sami w rzeczywistości, mają wiedzę najczęściej ograniczoną do bezpośredniego otoczenia, w którym się wychowały i w którym żyją. W praktyce oznacza to, że każdy kandydat powinien mieć wiedzę przede wszystkim dotyczącą środowiska, w jakim pragnie usadowić swojego bohatera. Przykładowo, jeśli ktoś pragnie stworzyć postać Durosa pochodzącego z Eriadu, wystarczy przeczytać na portalu Wookiepedia artykuł dotyczący rasy, jak i planety. To w zupełności wystarczy, aby nabrać podstawowego obycia z faktami, z wykorzystaniem których zbudujemy opowieść przedstawiającą naszego bohatera. Pamiętajcie, aby upewnić się, że zerkacie na wersję artykułu "Legends".
Warto sprawdzić, czy planeta, którą chcesz wykorzystać, nie ma swojego artykułu na naszym forum w dziale Biblioteka; oznacza to, że była przez nas wykorzystywana szerzej i ma sporo autorskiej historii. Przykładów jest wiele, jeden z nich to Christophsis.
Ponadto, co do zasady, jeśli Twoja historia jest w jakiś sposób niezgodna z historią uniwersum, to nie jest to traktowane jako żaden minus; sami powiemy Ci, co poprawić i w jaki sposób najlepiej to zrobić. Błędy w tej sferze są uznawane za coś dyskwalifikującego tylko w najskrajniejszych wypadkach, w których ktoś nie przeczytał nawet żadnego tekstu o planecie, na której osadził historię. Wszelkie normalne, ludzkie błędy są tolerowane i naprawiane razem z nami przed wprowadzeniem. Nie musisz się o to martwić.
Wspomniana wcześniej Biblioteka spełnia także inną funkcję - nawet nie wiedząc jak przedstawia się technologia w poszczególnych dziedzinach, w których chcielibyście rozwijać swoją postać, możecie szybko zapoznać się z wystarczającymi podstawami do grania tych sfer z użyciem forum. Tak więc chcąc grać:
- pilota - wszystkiego co trzeba dowiesz się na forum z tych artykułów: o kategoriach pojazdów i podróżach nadprzestrzennych,
- strzelca - z artykułu o broni blasterowej,
- mechanika - z tekstu o narzędziach i droidach,
- pirotechnika - z tekstu o materiałach wybuchowych i granatach.
- medyka - z tekstu o medpakiecie.
Nasze artykuły zapewnią Ci podręczną ściągę co do odpowiednich nazw i technologii, byś dalej mógł swobodnie grać profesję swojej postaci w oparciu o własny rozum i podstawową realną logikę danych sfer.
Istotnym źródłem pomocy pozostają również członkowie Szlakiem Jedi. Jeżeli spis dostępnych ras i planet jest niewystarczający, a sam kandydat może mieć pomysł na postać i opowiadanie, ale już nie na to, gdzie go umiejscowić, każdy z nas z chęcią udzieli pomocy. Krótka rozmowa powinna w całości wystarczyć, aby rozjaśnić jakiekolwiek wątpliwości.
Współautor: Thang Glauru