Szlakiem Jedi

Kod: Zaznacz cały

Panie Alexander. Pozostali. Alexander mnie już zna.

Poprosiłem jakiegoś robaka, Fella Morecośtam, o przekazanie wiadomości z urządzenia na urządzenie w kwaterach. Bez ogólnych transmisji. Na wszelki wypadek. Wy już sobie odróżnicie jednego Alexandra od drugiego, a podejrzani goście na pewno tam żyją. Mohrgan ma wam zostawić nagranie w kwaterach przed spaniem. Proszę tego nigdzie nie przerzucać na żadne sieci, ani nic takiego. W obecnej sytuacji żadnych przesyłów plików, kto wie, kto wam siedzi na sieciach. Zwłaszcza, że ten robak Morecośtam uprzedzał o jakichś dziwnych AI w bazie, czy coś.

Tak więc. Jak pan Alexander wie, Wywiad próbował namierzania tej korwety CR90 pana "Alexandra Dwa". Na bazie map nadprzestrzennych i wszystkich potencjalnych wektorów. Których w Jądrze na szczęście jest na wagę neutronium. Bez wdawania się w techniczne detale. Nie jest tego dużo, a gromadzenie danych z satelit kosmicznych i różnych czujek i ich kalkulacje trochę potrwały. Tak. Sojusz ma takie rzeczy. Jak inaczej myślicie w ogóle da się łapać gnojów podróżujących z prędkością c do sześcianu? Mapy zawierają miliardy opisanych wektorów wejścia w nadprzestrzeń i obliczenia wskazujące na to, jak rozkładały się w przeszłości według zbieranych odczytów... Dobra, miało być bez takich detali. I tak zresztą nie da się tego zrozumieć w dwie minuty. To technologie rozwijane przez parę tysięcy lat militariów. Z obliczeniami na miliony procesorów w placówkach wywiadu z miliardów danych z satelit. Phe. 

Blabla, satelita X, satelita Y, promieniowanie odczytane tu, tam, amplituda, coś tam podziel przez coś tam i... Ostatnie odczyty wskazują na to, że mogą być na Kalist. Lub się tam już zatrzymali. Lub tam byli i zostawili ślady. Chyba się domyślacie, że tego nie da się śledzić w czasie rzeczywistym.

Kalist to fatalny teren, o czym powiem potem. Panie Alexander, leci pan z OSK 71 "Vongogrzmot" z Dremulae. A także eskadrą pięknych XJ3. Panśka robota to razem z nimi zrobić wszystko, by tych gnojów dorwać. Najlepiej żywych. Ale jeśli ma to kosztować kogoś z naszych choćby jedną odrąbaną kończynę, lepiej martwych. Za kulisami lubimy się przerzucać mięsem, panie Alexander. Ale w robocie najpierw liczy się nasze zdrowie i życie. Potem miliony poziomów niżej cokolwiek innego. Nikt nie zamierza próbować walki kontaktowej z takimi monstrami. Jeśli będzie miało dojść do starcia, po prostu wejdą rakiety. Nikt nie bije się z nadludźmi karabinami ani nawet nie patrzy na wroga. Po prostu wlatuje artyleria i równa się z nadczłowiekiem budynek. Vongi nas zahartowały, panie Alexander. Choć Sojusz to dym i w codzienności brakuje nawet śmigaczy lądowych i wszędzie przyświeca reguła "do zadania niebojowego delegujesz najżałośniejsze badziewie, które jest bezpieczne i doleci na miejsce za rok", to z kolei sprzętu do operacji na całego jest sporo. Przez ostatnie lata każdy zakład mający pudełko śrubek konstruował broń do walki z Vongami i statki do walki z Vongami.

Lecisz tam w doborowym składzie i jeszcze kogoś ci dokoptujemy, ale to się zobaczy. Ale pamiętaj. Lecisz z fachowcami w rozpoznaniu, walce i ewakuacji, nie skomplikowańszych sprawach. My nawet nie wiemy, kim ci goście są. Decyzje i kierownictwo są twoje.

Ktoś z Eskadry przyleci po ciebie błyszczącym XJ3. Rozpirzcie ich.

Wiem, że rozwlekam i pitolę. Trzeba jakoś odfajkować 7,5 godziny etatu.